Πίτες
Η πίτα έχει τη δική της ιστορία Ένα πανόραμα γεύσεων από την ελληνική παράδοση. Οι γευστικές προτιμήσεις των Ελλήνων έχουν ξεκάθαρο προσανατολισμό σε ότι αφορά την παράδοση, πολύ περισσότερο μάλιστα στα διάφορα είδη πίτας.
Μάθε Περισσότερα
Η ιστορία της φυσικά από την αρχαία Ελλάδα, όπου οι πίτες βρίσκονταν στο καθημερινό διαιτολόγιο. Χαρακτηριστικό ήταν ένα είδος πίτας με μέλι, τυρί και λάδι και ιδιαίτερη επιτυχία είχε ο «μυτλωτός» - μια πίτα με μέλι και σκόρδο.
Η πίτα την οποία οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν ειδικότερα το πρωί είχε βάση το αλεύρι και το κρασί. Άλλη χαρακτηριστική πίτα ήταν η μάζα «μάζα», ζυμωμένη με αλεύρι από κριθάρι , σίκαλη, βρόμη ή κεχρί και από διάφορα όσπρια. Στα πλούσια γεύματα των αρχαίων Αθηναίων τα επιδόρπια που περιλάμβαναν φρέσκα και ξερά φρούτα, αλμυρά αμύγδαλα, τυρί, σκόρδο και κρεμμύδια τελείωναν με αλμυρές και γλυκές πίτες , τις οποίες οι συνδαιτυμόνες εκτιμούσαν ιδιαίτερα.
Οι πίτες των αρχαίων Ρωμαίων εξάλλου είχαν βάση το αλεύρι από ρύζι ή το σιμιγδάλι ζυμωμένο με αυγά, τυρί και μέλι. Αργότερα προστέθηκε κρέας ή εντόσθια ζώων.
Για τον Μεσαίωνα είναι γνωστά σχετικά λίγα πράγματα. Ξέρουμε λόγου χάρη ότι στις νηστείες οι πίτες ήταν συχνότατες και στο καθημερινό διαιτολόγιο κυριαρχούσε η φυτική διατροφή. Πάντως, από τότε συνδύαζαν τα λαχανικά και τα δημητριακά ως σούπα ή πίτα.
Σήμερα οι τυρόπιτες, οι κρεατόπιτες, οι σπανακόπιτες ή λαχανόπιτες που συνηθίζονται σε όλες τις περιοχές της χώρας μας (με φύλλο που ανοίγουν οι νοικοκυρές ή έτοιμο), όπως και τα σκαλτσούνια, το βολ ο βαν, τα σου και οι τάρτες δεν είναι παρά παραλλαγές της αρχαιότατης πίτας η οποία στην αρχική της μορφή ήταν απλή και ψηνόταν πάνω σε καυτές πέτρες ή μέσα σε ζεστή χόβολη.
Είναι απίστευτο πόσοι πολύ άνθρωποι λατρεύουν την ελληνική παραδοσιακή πίτα με χωριάτικο φύλλο και όχι μόνο. Και εάν στην Ιταλία η πίτσα είναι η εθνική ταυτότητα γεύσης, η πίτα για τους Έλληνες είναι το απόλυτο γεύμα για κάθε ώρα. Και όπως κάθε εξαιρετικό πράγμα στον κόσμο, έτσι και η πίτα έχει τα δικά της μυστικά. Το 1ο και βασικότερο όλων είναι η ποιότητα των υλικών. Πρέπει να είναι τα καλύτερα και φρέσκα. Η ζύμη και το άνοιγμα του φύλλου (πόσο λεπτό θα είναι, πόσες στρώσεις θα έχει και πολλά ακόμη) είναι επίσης καθοριστικοί παράγοντες.
