Το "χαβιάρι του φτωχού" όπως το αποκαλούν, μια και ο ταραμάς δεν είναι τίποτε άλλο από αυγά ψαριού, όπως ακριβώς και το χαβιάρι. Τον παλιό καλό καιρό, ο ταραμάς προερχόταν αποκλειστικά από αυγά κυπρίνου και γκρίζου κέφαλου (πορτοκαλόχρωμα αυγά με ιδιαίτερα "τσιμπημένη" τιμή), ενώ υπήρξαν και γενιές που ευτύχησαν να γευθούν ταραμά αποκλειστικά ελληνικής προελεύσεως. Σήμερα, ο "παγκοσμιοποιημένος" ταραμάς προέρχεται κυρίως από μπακαλιάρους.
Υλικά:
200 gr. ταραμά άσπρο
1 φραντζόλα ψωμί άσπρο (2 ημερών)
1 ½ ποτήρι ελαιόλαδο
½ ποτήρι χυμός λεμονιού
1 κρεμμύδι μεσαίο τριμμένο ψιλό
λίγο μαϊντανό και ελίτσες για γαρνίρισμα
Παρασκευή:
Παίρνουμε το ψωμί μας το οποίο πρέπει να έχει ξεραθεί αρκετά, του αφαιρούμε την κόρα και στη συνέχεια μουσκεύουμε την ψίχα καλά σε ένα βαθύ μπολ. Ύστερα τρίβουμε σε κομμάτια τη βρεγμένη ψίχα. Στο γουδί ( το μυστικό της επιτυχίας είναι το γουδί μας ) πολτοποιούμε καλά τον ταραμά με δυνατές και γρήγορες κινήσεις προσθέτοντας λίγο λεμονάκι.
Στη συνέχεια ρίχνουμε τη τριμμένη και βρεγμένη ψίχα και συνεχίζουμε το γούδισμα. Προσθέτουμε κατά σειρά λάδι, λεμόνι, χτυπάμε και ξανά λάδι, λεμόνι επαναληπτικά μέχρι να αρχίσει να ομογενοποιείται. Προς το τέλος προσθέτουμε το λιωμένο σχεδόν κρεμμύδι και επαναλαμβάνουμε την ίδια κίνηση. Συνοδεύει την ολόφρεσκη ζεστή λαγάνα.