Κυδώνια & Γυαλιστερές

Είναι από τα θαλασσινά που βρίσκουμε πάντα σε ψαράδικα ή μεγάλα σούπερ-μάρκετ και εκτός σεζόν. Ζουν σε αμμώδεις βυθούς και έχουν εύγευ­στο κρέας. Τα κυδώνια είναι μικρότερα σε μέγεθος, έχουν υπόγκριζο χρώμα και το όστρακό τους δεν είναι λείο.

Το άνοιγμα των οστράκων γίνεται με μαχαίρι. Το τοποθετούμε το στο πίσω μέρος στην ένωση των δυο κελυφών του και στη συνέχεια στρίβουμε χωρίς να κουνάμε το μαχαίρι. Το όστρακο σπάει και στη συνέχεια ξεκολλάμε το κρέας του.

Τρώγονται ωμά και πάντοτε ζωντανά, με ελάχιστο λεμόνι ή και μερικές σταγόνες ελαιόλαδο, αν θέλετε, και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να τα απολαύσετε (η αντίδρασή τους στο λεμόνι είναι ένας σίγουρος τρόπος να ελέγξουμε τη φρεσκάδα τους).

Ο δεύτερος καλύτερος τρόπος κατανάλωσης είναι ένα πέρασμα στο γκριλ: ετοιμάζουμε ένα μείγμα με βούτυρο, ψιλοκομμένο μαϊντανό, τριμμένο σκόρδο, λίγο λεμόνι, πιπέρι και βάζουμε από λίγο επάνω στα μισά ανοιγμένα όστρακα. Πασπαλίζουμε με τριμμένη φρυγανιά και αν θέλουμε λίγη παρμεζάνα και βάζουμε στο γκριλ για 1'-2', ίσα να πάρουν χρώμα. Ακόμη, αχνίζονται με λίγο κρασί και μυρωδικά μέχρι να ανοίξουν (2') και μετά σβήνονται με λεμόνι, αλλά έτσι θα χάσουν ένα μέρος της νοστιμιάς τους και την τραγανή υφή τους.

Στα ελληνικά εστιατόρια τα συνηθίζουν και μέσα σε μακαρονάδες (όταν δεν διαθέτουν αχιβάδες) αλλά εκεί θα σκληρύνουν αναπόφευκτα. Γενικά, δεν τα μαγειρεύουμε.