Δεν υπάρχει νοστιμότερο πρωινό από φρεσκοτηγανισμένες τραγανές & αφράτες τραβηχτές! Φτιάχνονται στα γρήγορα και τρώγονται ζεστές με τυρί, ελιές, σύγκλινο ή με ότι άλλο τραβάει η όρεξη ανάλογα την ώρα και τη στιγμή! Tο λάγανον, σύμφωνα με τον Ησύχιο, Έλληνα γραμματικό που άκμασε κατά τον 5ο μ.Χ αιώνα και έγραψε το «Ησυχίου Λεξικόν», ήταν «είδος πλακουνταρίου από σεμιδάλεως εν ελαίω τηγανιζόμενον». Δηλαδή είδος τηγανίτας από φύλλα σιμιγδαλένιας ζύμης. Το τηγανόψωμο – Τραβηχτές δεν γίνεται μόνο στο τηγάνι! «Συνήθως τρώγονται ζεστά ή χλιαρά. Τα φτιάχνετε στο τηγάνι φυσικά, αλειμμένο με λάδι ή βούτυρο. Όταν όμως είναι αναμμένος ο φούρνος, τα βάζετε στον φούρνο. Η νοστιμιά του τηγανόψωμου εξαρτάται από το αλεύρι. Στη Μάνη βρίσκουμε τις τραβηχτές, δηλαδή μικρά τηγανόψωμα φτιαγμένα από κομμάτια ζύμης ψωμιού που τα τραβάμε και τα τεντώνουμε με τα δάχτυλά μας ώστε να ανοίξουν και να σχηματίσουμε έτσι οβάλ πιτούλες που τις τηγανίζουμε. Συγγενικά με τις Τραβηχτές ως προς τα υλικά και τα σκεύη που χρησιμοποιούνται είναι οι τηγανίτες, με τη διαφορά πως για την παρασκευή τους δεν χρησιμοποιείται η σφιχτή ζύμη του ψωμιού αλλά μια πιο υδαρής που κάνει το αποτέλεσμα πιο σπογγώδες και μαλακό. Τα αρχαία τήγανα δεν ξέρουμε αν έμοιαζαν περισσότερο με τηγανίτες ή τηγανόψωμα πάντως μας παραπέμπει στα νεότερα τσιριχτά, όπως επίσης ονομάζονται οι τηγανίτες στον Πόντο και σε μέρη της Μικράς Ασίας. Τα τσιριχτά λοιπόν πήραν το όνομά τους επειδή τσιτσιρίζουν στο τηγάνισμα! Τις τελευταίες δεκαετίες, το τηγανόψωμο μαζί με μια σειρά φαγητών πιο φτωχικών και παραδοσιακών είχαν περάσει στο περιθώριο των διατροφικών μας επιλογών. Επειδή όμως οι μόδες περνούν ενώ οι αξίες επανέρχονται, τα τηγανόψωμα εμφανίστηκαν και πάλι όχι μόνο στις ταβέρνες και τους φούρνους της γειτονιάς αλλά και σε προβεβλημένα brunch, σε νεο-ουζερί και σε all day cafe. Πλέον δεν χρειάζεται να ψήσουμε ψωμί στο σπίτι για να τα ετοιμάσουμε, αφού με λίγη μαγιά και μισής ώρας αναμονή μπορούμε να φτιάξουμε αφράτα τηγανόψωμα σκέτα, με τυρί, με ελιές και λιαστές ντομάτες, με μυρωδικά, με ταραμά, με χωριάτικο λουκάνικο, με ό,τι τραβάει η όρεξή μας.
Υλικά
350 gr. αλεύρι για όλες τις χρήσης
9 gr. ξηρή μαγιά (1 φακελάκι)
10 gr. αλάτι
250 ml. νερό χλιαρό
50 gr. ελαιόλαδο
Προετοιμασία:
Σε ένα μπολ ρίχνουμε τα 50 ml. νερό, την μαγιά και ανακατεύουμε καλά να διαλυθεί η μαγιά.
Μέσα στο αλεύρι προσθέτουμε το αλάτι. Ανακατεύουμε και ρίχνουμε το αλεύρι.
Ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα μέχρι να έχουμε μια ελαστική κολλώδες ζύμη.
Προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο συνεχίζουμε να ανακατεύουμε.
Σκεπάζουμε το μπολ με μια μεμβράνη και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για 1/2 ώρα.
Βγάζουμε την ζύμη και βουτάμε τα χέρια μας μέσα στο νερό τραβώντας κάθε φορά την ζύμη προς τα πάνω έτσι ώστε να αποθηκεύουμε μέσα τον αέρα.
Σε ένα βαθύ τηγάνι ρίχνουμε τόσο λάδι (ελαιόλαδο & σπορέλαιο ) ώστε να καλύψει το 1/3 του σκεύους και ζεσταίνουμε σε δυνατή προς μέτρια φωτιά.
Παίρνουμε ένα μπαλάκι ζύμης και το τραβάμε (εξ ου και τραβηχτές), το τεντώνουμε με τα δάχτυλά μας ώστε να ανοίξει και να σχηματίσει ένα λεπτό οβάλ φύλλο (πάχους περίπου 2-3cm.)
Τηγανίζουμε την τραβηχτή για περίπου 2 λεπτά, από κάθε πλευρά, μέχρι να χρυσίσει.
Αφήνουμε την τραβηχτή σε χαρτί να στραγγίξει το περιττό λάδι.
Σερβίρουμε τις τραβηχτές, πασπαλίζοντας τες με τυρί ή λίγο μέλι.