Τα Αλλαντικά

Τα αλλαντικά διακρίνονται σε ωμά και αλμυρά (λουκάνικο, ζαμπόν) τα οποία συντηρούνται πιο εύκολα.

Τα αλμυρά αλλαντικά συνδυάζονται με λευκά κρασιά με σχετικά αυξημένη οξύτητα.

Τα μαγειρεμένα αλλαντικά είναι πιο αρωματισμένα και πιο λιπαρά. Εξαιτίας του λίπους απαιτούν κρασιά ερυθρά ή λευκά με οξύτητα. Στα αλλαντικά το είδος του κρέατος που συμμετέχει, η αναλογία κρέατος με λίπος, το πόσο χοντροκομμένο είναι το κρέας, ο τρόπος διατήρησης, και τέλος τα καρυκεύματα που χρησιμοποιούνται έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών ειδών αλλαντικών. Μπορούμε να τα χωρίσουμε σε βραστά που γίνονται με θέρμανση, και σε αέρος που είναι όσα γίνονται με ζύμωση που τους δίνει ξινή γεύση.  Ανάλογα με τον τρόπο κατανάλωσης μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες ομάδες.

Αυτά που τρώγονται κρύα και αυτά που τρώγονται ζεστά.

Γενικά τα βραστά συνδυάζονται αρκετά καλά με το κόκκινο κρασί χάρη στο λίπος που περιέχουν.

 Τα αέρος, αντίθετα, λόγω της μεγάλης οξύτητας αποτρέπουν από το να τα συνοδέψουμε με το κρασί. Αν επιμένετε χρησιμοποιήστε ένα λευκό κρασί με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη οξύτητα.